Τα κεραμικά κατάλοιπα του τέλους της Εποχής του Χαλκού και των ιστορικών χρόνων που μελέτησα από το σπήλαιο Σκοτεινή, μαρτυρούν τη χρήση του σπηλαίου ως λατρευτικού χώρου. Το πρώτα χρονολογούνται στην Υστεροελλαδική ΙΙΙΒ και περιλαμβάνουν τμήματα κυλίκων (με διακόσμηση σπειρών, τριγλύφων, μίσχων, κυματοειδών γραμμών, ρόμβων), καθώς και ψευδόστομου αμφορέα και χονδροειδών αγγείων μεγάλων διαστάσεων. Ανάμεσά τους και Ψ-σχημο ειδώλιο.
Τα κατάλοιπα των ιστορικών χρόνων είναι περισσότερα και καλύπτουν την χρονική περίοδο από το τέλος της Γεωμετρικής έως την ύστερη αρχαιότητα. Περιλαμβάνουν τμήματα σκύφων με γραμμική διακόσμηση μεταξύ των πρωιμότερων ευρημάτων, και στη συνέχεια λύχνων, μελανόμορφων αγγείων, ερυθρόμορφων κρατήρων, αλλά και χονδροειδών αγγείων, με κυριότερη περίοδο χρήσης τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. Ένα ιδιαίτερο εύρημα είναι τα τμήματα από κεραμικές μελισσοκυψέλες, ο τρόπος χρήσης των οποίων σε σχέση με τα υπόλοιπα σκεύη δεν είναι σαφής. Σποραδικά αντικείμενα ανήκουν στους ρωμαϊκούς χρόνους (3ος αιώνας μ.Χ.). Προφανώς το σπήλαιο στέγασε ιερό, όπως πολλά σπήλαια την ίδια περίοδο, και τα ευρήματα προέρχονται από αφιερώματα που αποτέθηκαν για τη λατρεία τους.
