Το 1988 “πέτυχα”, όπως λέγαμε με ενθουσιασμό, στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Το 1989, καλοκαίρι, πήγα για πρώτη φορά σε ανασκαφή, στο νεολιθικό σπήλαιο Σκοτεινής στα Θαρρούνια της Εύβοιας, με μεγάλη ομάδα. Εκεί ανακάλυψα την προϊστορία. Τότε, τα απογεύματα στο Σχολείο του χωριού όπου στεγάζαμε τις καταγραφές μας, ξεκίνησα και την πρώτη μου μελέτη κεραμικής, τα μυκηναϊκά και κλασικά ευρήματα του σπηλαίου.
Το 1990 συμμετέχω σε επιφανειακή έρευνα και καταγραφές νεολιθικής κεραμικής στη νησίδα Γυαλί της Νισύρου και αργότερα στην πρωτοελλαδική Καλογερόβρυση στην Εύβοια. Το φθινόπωρο κάνω καταγραφές κεραμικής διαφόρων περιόδων από το σπήλαιο Νέστορα Πύλου. Το 1991, στο 3ο έτος, συνεχίζω δεύτερη και τρίτη χρονιά στις παραπάνω έρευνες, γιατί με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω τον προβληματισμό κάθε θέσης. Το φθινόπωρο προσλαμβάνομαι για πρώτη φορά στο τότε Υπουργείο Πολιτισμού, στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας -αυτή είναι μια άλλη αρχή- για να κάνω καταγραφές των οστών ζώων από τη Σκοτεινή.
Το 1992 και έως το 1995 συμμετέχω σε νεολιθικές έρευνες της Εφορείας στο σπήλαιο Κύκλωπα στη νησίδα Γιούρα των Βόρειων Σποράδων και στο σπήλαιο των Λιμνών στα Καλάβρυτα. Πρόκειται για δύο καθοριστικές έρευνες για μένα, γιατί τις παρακολούθησα μέχρι το τέλος τους, μελέτησα το νεολιθικό υλικό και των δύο (του Κύκλωπα, μάλιστα, για τη διατριβή μου). Καθώς η εμπειρία της ανασκαφής του Κύκλωπα είναι μοναδική, μου άφησε πολλές αναμνήσεις από τις ωραίες και τις δύσκολες στιγμές της συνύπαρξης της ομάδας στο ερημονήσι.