Σημαίνει να ανοίγεις δεκάδες ή εκατοντάδες σακούλες, να εξετάζεις χιλιάδες κεραμικά θραύσματα, να σηκώνεις κιβώτια, να τρέχεις σε διάφορα νησιά και βουνά, να δουλεύεις σε στενές αποθήκες, να ζεις μέσα στις σκόνες. Σημαίνει ατέλειωτες κουραστικές ώρες μπροστά στον υπολογιστή για να πετύχει η Βάση Δεδομένων. Σημαίνει ατέλειωτες μέρες και εργατο-ώρες για την εξέταση όστρακο-όστρακο, για την οποία κι εσύ ακόμα αμφιβάλλεις αν αξίζει ο κόπος. Είναι μια τεράστια οικονομική επένδυση. Είναι η απογοήτευση κάθε φορά που έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο προς λάθος κατεύθυνση. Η αβεβαιότητα μπροστά σε ένα συμπέρασμα ή το άγχος για μια παρουσίαση που δεν έχεις ετοιμάσει επαρκώς. Και πολλά ακόμα…
Γιατί συνεχίζω παρόλα αυτά; Για την έλξη που ασκεί η έρευνα, ο προβληματισμός για έναν κοντινό συγγενή μας, τον προϊστορικό άνθρωπο. Πώς ζει, τι τρώει, πώς φτάχνει τα πράγματά του, τι σκέφτεται; Γιατί η φαντασία μας ζωντανεύει κάθε φορά που ένα νέο βιβλίο, ένα συνέδριο, μια ωραία συνομιλία, μια νέα ιδέα ρίχνει ξαφνικά φως στο παλιό συμπέρασμα. Γιατί σ’ αυτή τη δουλειά μαθαίνεις συνεχώς καινούργια πράγματα, μέσα από ερωτήσεις που συνδυάζουν πολλές σκέψεις και οι οποίες γεννούν νέες ερωτήσεις που σε κρατούν σε εγρήγορση. Ίσως γιατί η έρευνα τελικά καταλήγει στη συγγραφή όχι μιας επιστημονικής εξήγησης ή μιας περιγραφής, αλλά μιας γοητευτικής διήγησης στην οποία κάθε αρχαιολόγος βάζει και κάτι από τον εαυτό του.
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ μερικές από αυτές τις …ημιτελείς διηγήσεις που έχω γράψει.